Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Δέκτες SDR: Εφιάλτης ή εργαλείο

Εδώ και λίγες μέρες παρακολουθώ κάποιες συζητήσεις για sdr δέκτες. Για όσους δεν ξέρουν τι είναι, ας πούμε δυο λόγια. Οι δέκτες αυτοί είναι software defined radios, δηλ. μικροί σε μέγεθος δέκτες που λειτουργούν σε συνδυασμό μ' έναν υπολογιστή. Συνδέονται δηλ. κανονικά σε κεραία, αλλά ο υπολογιστής με την dsp επεξεργασία του σήματος είναι αυτό που τους δίνει ζωή. Το πού ακούν έχει να κάνει και με την ανάλυση της κάρτας ήχου. Έτσι με μια καλή κάρτα ήχου, ένας τέτοιος δέκτης για τα 20μ, μπορεί να ακούει ένα φάσμα 96KHz. Ας πούμε από το 14,000 έως το 14,098. Με την dsp επεξεργασία ο κάθε χρήστης ακούει όποια συχνότητα θέλει.

Κάποιοι ραδιοερασιτέχνες ανά τον κόσμο έχουν σε λειτουργία τέτοιους δέκτες και σε συνδυασμό μ' ένα προγραμματάκι java, λειτουργούν κάποια site, όπου μπορούν να πάνε όσοι θέλουν και συγχρόνως να ακούει ο καθένας μια διαφορετική συχνότητα. Έτσι εύκολα κάποιος πάει στο 14050, εκπέμπει και μέσα από το διαδίκτυο μπορεί να ακούσει το σήμα του πώς ακούγεται στην Ελβετία, στην Αμερική, κλπ. Το lag λόγω ίντερνετ είναι εκπληκτικά μικρό και μπορεί κάποιος να κάνει άνετα qso.
Εκτός όμως από το παραπάνω κάποιοι πονηροί με μεγάλους ενισχυτές, πάνε σ' ένα δέκτη στην Αερική για παράδειγμα, ακούνε από κει το νησάκι στον Ειρηνικό (που είναι κοντά και ακούγεται), βαράνε από δω με 3, 4 και 5 κιλοβάτ και κάνουν το qso. Πρόσφατα μάλιστα κάποιοι Φιλανδοί που πήγαν στον Ειρηνικό κατήγγειλαν δημόσια ότι αντελήφθησαν κάποιους σταθμούς που έκαναν αυτοί τη δουλειά. Εκτός από αυτούς και ο Άγγελος SV3RF άφησε υπονοούμενα ότι και κάποιοι από την Ελλάδα κάνουν παρόμοια δουλειά και πως την επόμενη φορά θα τους κατανομάσει κιόλας. Σε κάθε περίπτωση όποιος κάνει αυτή τη δουλειά, ουσιαστικά κοροϊδεύει τον εαυτό του. Εκτός αυτού έχω παρατηρήσει ότι οι διάφοροι κλέφτες γρήγορα εγκαταλείπουν αυτό που κάνουν αφού αυτό σταματάει να τους δίνει ευχαρίστηση. Οπότε αφήστε να κάνουν τη δουλειά τους.

Δυστυχώς όμως το κόλπο έχει κι άλλες προεκτάσεις. Ας δούμε καλύτερα το παρακάτω σενάριο... Ας πούμε ένας Καναδός κάνει cq στα 160μ κι ακούει από τον δέκτη sdr ενός Ελβετού. Εγώ που είμαι Mobile κι επειδή ο Καναδός χρησιμοποιεί τεράστια ισχύ τον ακούω. Εκπέμπω και ο Καναδός με ακούει μέσω του δέκτη του Ελβετού και κάνουμε ένα qso. Ας πούμε ότι ο Καναδός είναι αρκετά τίμιος και δε στέλνει τις κάρτες αυτές στο dxcc. Εγώ όμως ο δύσμοιρος θεωρώ ότι έκανα Καναδά στα 160μ, έχω κεράσει τους φίλους μου, έχω υπερηφανευτεί για το πόσο καλή είναι η κεραία ιδιοκατασκευή για το αυτοκίνητό μου που έφτιαξα και φυσικά στέλνω κανονικά την κάρτα για το dxcc. Ποιος κοροϊδεύει ποιον τότε;
Να πούμε κι ένα ακόμη σενάριο. Ας πούμε ότι 5- ραδιοερασιτέχνες μαζεύονται και βάζουν ρεφενέ και στήνουν ένα τέτοιο πράμα στην Ελλάδα, για προσωπική χρήση. Αυτό είναι ηθικό; Γιατί παράνομο δεν είναι... Αλλά ανα είναι κακό αυτό γιατί είναι καλό ένα remote site που έχει ένας μόνος ραδιοερασιτέχνης. Ή τελικά κι αυτό είναι κακό και πρέπει ο ραδιοερασιτέχνης να τα έχει όλα μπροστά του όταν κάνει ένα qso; Αν είναι όμως έτσι πώς ενθαρρύνουμε τη χρήση νέων τεχνολογιών και πώς απαξιώνουμε τη δουλειά, το ψάξιμο, την έρευνα ενός συναδέλφου που στήνει ένα τέτοιο σταθμό;
Εκτός όμως από την παραπάνω κακή(;) χρήση όμως, κάποιοι άλλοι έκαναν κάτι περισσότερο, που είναι σίγουρα εξαιρετικό. Έστησαν μια ιστοσελίδα http://www.reversebeacon.net, η οποία τροφοδοτείται με σποτ από τους συνδεδεμένους δέκτες sdr. Αυτοί οι δέκτες χρησιμοποιώντας το cw simmer (ένα πρόγραμμα αποκωδικοποίησης cw) σποτάρουν όποιο σταθμό κάνει cq. Έτσι αν κάποιος χειρίσει 2-3 φορές το διακριτικό του κάνοντας cq, οι δέκτες που θα τον ακούσουν θα τον σποτάρουν σημειώνοντας και το πόσο δυνατά τον ακούν!!! Αν λοιπόν έχω μια κεραία που δεν αλλάζει, μπορώ να συγκρίνω κάθε βελτίωση που θα προσπαθήσω στην κανονική μου κεραία!!!
Ας υποθέσουμε ότι για τα 20μ έχω μια σλόπερ και μια yagi. Κάνω cq με 100w με τη σλόπερ. Βλέπω ότι ο dk9ip με ακούει 30dB. Κάνω και με την κατευθυνόμενη και με ακούει 35dB, δηλ βλέπω ότι είναι 5dB καλύτερη. Μετά από 2-3 μέρες βάζω την κατεθυνόμενη 5-6 μέτρα ψηλότερα. Εκπέμποντας ξανά με τη σλόπερ (που δεν έχει αλλάξει) βλέπω ότι ο dk9ip με ακούει 20dB και με την κατευθυνόμενη 26dB. Άρα είμαι πλέον 6dB παραπάνω από τη σλόπερ και συνεπώς με την αύξηση ύψους κέρδισα 1dB τουλάχιστον στη Γερμανία. Μπορεί όμως να μην έχω κερδίσει τίποτα στη Γερμανία και να έχω κερδίσει κάτι στην Αμερική. Αν το πείραμα επαναληφθεί μερικές φορές ώστε να ποκλείσουμε την περίπτωση να πέφτεις σε qsb, είναι ότι πιο αξιόπιστο μπορείς να έχεις. Μάλιστα χωρίς να σφυρίζεις στο μικρόφωνο και χωρίς τις περίεργες αναφορές του τύπου σε ακούω 59+13 με τη μία κεραία και 59+17 με την άλλη. Το κυριότερο όμως έχεις αναφορά από εκεί που τη θέλεις: αν είσαι καφενόβιος κοιτάς πώς πας στον SV8RV (που έχει στημένο ένα τέτοιο εργαλείο και μπράβο του), αν είσαι dxer σε ενδιαφέρει μάλλον περισσότερο αν πας καλύτερα στην Αμερική.
Επίσης μπορεί κάποιος να έχει πιο σαφείς αναφορές ώστε να μάθει γιατί ο δίπλα συνάδελφος παίρνει όλους τους σταθμούς που καλεί κι ο ίδιος όχι, κλπ.
Ακόμη μπορείς να εκτιμήσεις ως contester, τι διάδοση υπάρχει σε πραγματικό χρόνο βλέποντας ποιοι σταθμοί και με τι σήματα ακούγονται στο σταθμό του SV8RV.
Συνεπώς ποιο είναι το συμπέρασμα; Καλό ή κακό πράμα οι sdr δέκτες; Ή όπως όλα τα πράματα έχουν να κάνουν τελικά με τον τρόπο που τα χρησιμοποιεί κάποιος;
Εκτός από το παραπάνω δείτε και τους δέκτες που ακούνε στο http://www.websdr.org

1 σχόλια:


Ανώνυμος είπε...
Παρόλα αυτά οι SDR δέκτες (ή και πομποδέκτες) είναι ενα εξαιρετικό εργαλείο. Εγω προσωπικά στο παρελθόν είχα δοκιμάσει το δεκτη του elector. μια πολυ απλη και φτηνη κατασκευη που ομως με αφησε εκπληκτο. στο μελλον θα παρω καποιον πομποδεκτη. 73 de sw1jgw

Δημοσίευση σχολίου

Δεν υπάρχουν σχόλια: